Een van blikvangers van het Máximapark is de ‘Vikingrijn’, een door bureau West8 ontworpen waterloop in het park. Wie niet beter weet kan het water midden in de Binnenhof ervaren als een vijver, maar dat is het niet. Het is een opnieuw uitgegraven deel van een oorspronkelijke loop van de Oude Rijn, die hier tot zo’n duizend jaar geleden door het gebied slingerde.
Over de Rijn zijn letterlijk boeken vol geschreven. Ooit liep de rivier van Arnhem via Culemborg, Utrecht, Woerden, Alphen aan den Rijn, naar Leiden om bij Katwijk in de Noordzee te stromen. Vanaf Culemborg meanderde de Rijn naar het noordwesten naar Utrecht, maar die tak (de Kromme Rijn) ging steeds meer verzanden en zo werd de Lek de hoofdrivier naar het westen. In 1122 werd de aftakking Kromme Rijn bij Wijk bij Duurstede ingedamd.
Westelijk van Utrecht, waar nu dus de wijk Leidsche Rijn ligt, liep de Oude Rijn, die ook verzandde. In de vroege middeleeuwen voeren er nog schepen van Leiden naar Utrecht en vice versa over dit deel van de Rijn, maar in 1381 werd de vaarroute vervangen door een kanaal van De Meern naar Harmelen, Kanaal De Oude Rijn genoemd. Van de oorspronkelijke rivier bleef uiteindelijk niet veel meer over dan een stroompje, dat overleefde als Alendorperwetering en verderop als Vleutense Wetering.
De prachtig meanderende Vikingrijn