Appelmoes maken van appels uit het Máximapark, je moet maar op het idee komen. Esther de Hek verzon het en ontwikkelde zeven jaar geleden haar eigen appelmoesmerk: Maximoes. De appelmoes is inmiddels te koop in haar webwinkel, te proeven tijdens evenementen en staat bij Anafora op het kindermenu.
Esther de Hek in de boomgaard in het Máximapark
Esther de Hek beschrijft zichzelf als een pionier, een durfal. Van origine is ze journalist en sinds 2006 heeft ze een eigen bureau in schrijven en schrijftrainingen. Esther: ‘Ik houd ervan de grenzen op te zoeken en soms buiten de lijntjes te kleuren.’
Ze is geboren en getogen in Huizen, in het Gooi. In 1998 trouwde ze en woonde met haar man ruim een jaar in Spakenburg. Toen verhuisden ze naar de stad Utrecht, waarna ze in 2004 naar Leidsche Rijn kwamen. ‘Hier wonen we nu ruim negentien jaar met onze drie kinderen. Eerst woonden we in Vleuterweide en sinds bijna tien jaar aan de Parkzichtlaan, bij het Máximapark.’
Appels rapen
Het idee voor Maximoes ontstond zeven jaar geleden, al appels rapend in de Binnenhof in het park. Esther: ‘Er staan zo’n twintig oude en jongere appelbomen in de Binnenhof, in totaal telt het Máximapark nog een stuk of zeventig appelbomen. In augustus en september mogen mensen appels rapen, ze van de bomen plukken mag niet. Die twee maanden valt rapen niet onder de Stroperswet, daarbuiten wel.
Ik vind appelmoes zelf heel erg lekker, mijn moeder maakte in mijn jeugd vaak heerlijke appelmoes. Tijdens het rapen dacht ik: waarom ontwikkel ik van deze appels eigenlijk zelf geen appelmoesmerk, dan noem ik het ‘Maximoes’? Als ik een idee heb, kan ik het op m’n heupen krijgen en het direct willen uitvoeren. Dat was nu het geval, dus zocht ik de volgende dag contact met een handwriter uit m’n netwerk voor het ontwerp van een etiket. Met wat andere mensen sparde ik over type potjes en de deksel. Ik wilde namelijk niet zo maar een appelmoesje maken maar een product dat er mooi en aantrekkelijk uitzag. Dat is gelukt, denk ik.’
‘De eerste vier jaar gaf ik potjes Máximoes weg aan familie, vrienden en klanten van m’n bureau. Dat doe ik nog steeds wel maar inmiddels is Maximoes ook een bedrijf geworden en lever ik potjes aan consumenten en bedrijven.’ Met een lach: ‘Het is een mooie casus voor marketeers, zeg ik weleens: hoe kun je een kwakje appelmoes zo branden en in de markt zetten zodat mensen het graag willen hebben en er minstens vijf euro voor willen betalen?’
Esther met kinderen in de boomgaard
Recept
Het recept is natuurlijk geheim. Esther: ‘In de basis is het heel simpel: er zitten appels in, wat water, beetje rietsuiker en kaneelstokjes. Ik heb ook diverse varianten: appelmoes met rabarber, met gember, een zogeheten ‘Appeltaartje met Maximoes’ en het ‘Liefdesmoesje’ met twee kersen onderin. Rond kerst is er de variant met steranijs en wat extra kaneel. De moes gaat gekookt in de gesteriliseerde potjes, die zet ik dan een poosje op de kop waardoor ze, als je de potjes weer omdraait, vacuüm trekken en langer houdbaar zijn.’
Het eerste jaar maakte ze ongeveer 20 potjes, dat werden er in de loop van de jaren steeds meer. Omdat de appels van de bomen uit het park op den duur op zijn en er toch Maximoes gemaakt moet worden, koopt Esther buiten het plukseizoen appels van een appelteler aan de rand van het Máximapark. Esther: ‘Ik begon met kleine potjes maar inmiddels heb ik 5 verschillende maten potjes, inclusief literpotten met Maximoes voor parkrestaurant Anafora, waarmee ik heel leuk samenwerk. Vorig jaar had ik een productie van zo’n 500 potjes, onder andere voor bedrijven die de potjes als cadeau aan hun relaties en personeel gaven.’
Ze maakt en distribueert alles thuis. Daarom houdt ze de voorraad beperkt. ‘Als je via de webwinkel van Maximoes bestelt, heb je gegarandeerd de bestelling binnen drie dagen geleverd. Als het binnen Utrecht is en niet te veel potjes zijn, breng ik de bestelling op de fiets. Dat zijn geluksmomentjes: m’n potjes Maximoes op de fiets in de buurt bezorgen.’
Meisjes met Maximoes
Zakelijk
In eerste instantie zag Esther Maximoes vooral als hobby. ‘Ik startte ermee zonder een plan en volgde simpelweg m’n hart. Anderhalf jaar geleden besloot ik er echter toch eens met een meer bedrijfsmatige blik naar te kijken: zit hier ook zakelijk muziek in? Ik kan daar nog niets stelligs over zeggen en weet ook nog niet precies of en hoe ik het merk ga uitbouwen. Ik doe dit naast m’n werk als schrijver en schrijftrainer, vrijwilligerswerk en het runnen van een gezin, dus ben beperkt in de tijd die ik erin kan steken. Daarom is het fijn dat ik er relaxt in kan staan: ik weet dat ik een mooi, lekker en gewild product heb ontwikkeld maar kan er nog alle kanten mee op.’
Rijk wordt ze op dit moment in ieder geval niet van Maximoes, zegt ze, al krijgt ze regelmatig te horen dat de potjes best aan de prijs zijn. ‘Dat is ook zo en dat blijft zo: het is een luxe potje appelmoes, ik noem het wel ‘de Bijenkorf onder de appelmoezen’. Maar je hóeft het niet te kopen, het is een keuze.’
Ze maakt Maximoes tussen de bedrijven door. ‘Vaak ga ik in de loop van de middag als ik een beetje gaar ben van mijn andere werk even ‘Maximoezen’, schort voor en gaan. Het hele proces van appels verzamelen, moes koken, potjes steriliseren en stickeren geeft me nog steeds veel energie en plezier. Je gaat uit je hoofd, in je handen. Natuurlijk ben ik trots op Maximoes, hoe een idee is uitgegroeid tot een mooi product met een verhaal. Want Maximoes vertelt ook een verhaal, bijvoorbeeld het verhaal dat jij je ideeën waar kunt maken. Nogal wat mensen hebben goede en mooie ideeën maar voeren ze niet uit omdat ze het niet durven. Ga het wel doen, zeg ik. Ook al mislukt het, dan heb je veel beleefd en geleerd.’
Potje in de boomgaard
Kindermiddagen
‘Een ander verhaal van Maximoes vertel ik tijdens de gratis kindermiddagen die Anafora en Maximoes inmiddels twee keer georganiseerd hebben. De laatste keer waren er vijftig kinderen en dertig ouders en opa’s en oma’s, deels kinderen uit gezinnen met een U-Pas. Anafora stelt een zaal en personeel ter beschikking, ik vertel het verhaal over hoe mooi een simpele appel eigenlijk is en dat zoiets gezonds en lekkers bij jou in de buurt voor het oprapen ligt. We bezoeken de boomgaard en eten daarna frietjes met Maximoes. Deze kindermiddagen bewijzen dat we zelfs met een simpele appel kinderen een onvergetelijke middag kunnen bezorgen.’
Verbinding
Maximoes is een product van het Máximapark. Wat betekent het park voor Esther? ‘Ik kom er veel, loop er hard en wandel er wekelijks een paar keer met mijn man of vriendinnen. Ook loop ik regelmatig het park in als ik een belafspraak heb. Mijn lievelingsplekje is natuurlijk de boomgaard, als je rust zoekt, moet je daar zijn. Maar ook het festivalterrein vind ik een topplek, waar families picknicken, mensen vliegeren en evenementen georganiseerd worden. Zelf hebben we met ons gezin op Moederdag in de Vlindertuin gepicknickt.
Het park verbindt de mensen, er is veel te ontdekken en het daagt uit tot sporten en bewegen. Je ziet mensen lopen, fietsen en skeeleren. Ik heb respect voor de vrijwilligers die het park bijhouden. Wij doen geen vrijwilligerswerk voor het park, behalve dat we op Nieuwjaarsdag vuurwerk rapen. Als we ooit zouden gaan verhuizen, zou ik het park het meeste missen, de boomgaard maar eigenlijk ieder stukje.’
Website en webwinkel van Maximoes zijn hier te vinden: www.maximoesappelmoes.org. Instagram-account: www.instagram.com/maximoes_appelmoes
Tekst Lucie Th Vermij
Fotografie Aad van der Tas
10 juli 2023