De werkschuur

Een interview met Henny Smorenburg

27 april 2022

Vrijdagmiddag 29 april om 16u is de officiële opening van de Werkschuur voor de vrijwilligers van het Máximapark. Hier staat het gereedschap opgeslagen, er is een kantine voor de koffie, en er kan vergaderd worden. De Werkschuur heeft een hele geschiedenis. Henny Smorenburg was erbij betrokken en vertelt.

De werkschuur van het Máximapark is bedoeld voor opslag voor materialen voor de vrijwilligers van Stichting Vrienden van het Máximapark en het onderkomen van het Parkberaad en hun koppels voor besprekingen. De vrijwilligers – ook wel de Krasse Knarren genoemd – werken vanuit hier, de mannen van het Leger des Heils die wekelijks het zwerfvuil opprikken drinken er koffie en lunchen hier. Er starten excursies en op zaterdagen beginnen hier de werkochtenden met vrijwilligers en bewoners. Verder is het de opslag voor de materialen voor de zaterdagse parkrun en het vertrekpunt van rondleidingen door het park.

 

Henny Smorenburg

Wie is Henny Smorenburg?

‘Ik ben geboren en getogen in het gebied, waar nu het Máximapark ligt. Ik ben al vanaf de oprichting lid van het bestuur van de Vrienden van het Máximapark. Ik heb een financiële achtergrond en ik heb altijd in de sportwereld gewerkt. Eerst bij de KNVB en sinds 2000 heb ik een eigen bedrijf op dat gebied. Zo heb ik diverse grote sportevenementen neergezet, zoals in 2013 de Jeugd Olympische Spelen in Utrecht. Ik ben 67 en doe de dingen nu op een wat lager pitje. Mijn vader was fruitteler. Het gebied tussen Vleuten en de Meern waar nu de wijk Leidsche Rijn ligt was een groot glastuinbouwgebied, dat wel het Westland van Utrecht genoemd werd. De tuinders werden met de komst van het Máximapark uitgekocht. Zo ook mijn vader. Dat was goed. Hij had de pensioengerechtigde leeftijd bereikt en mijn broer en ik wilden niet verder in het bedrijf. We wonen er beide nog steeds.’

Wat is je geschiedenis met het park?
‘Mijn vader dus had zijn bedrijf aan de Utrechtseweg 7. In 1995 hadden wij er een nieuw huis gebouwd. En in 1997 lazen we in de krant dat er een vergunningsaanvraag lag voor een verbindingsweg tussen de A2 en de A12. Die bleek over ons land dwars door ons huis te lopen. Wij tekenden bezwaar aan en hoorden nooit meer wat. En een paar maanden later bleek het tracé veranderd te zijn en met een bocht om ons huis heen gelegd te zijn. Het illustreert dat wij vanuit huis het hele Máximapark gebouwd hebben zien worden. Het ligt ook op voormalige grond van mijn vader. Op de grond van mijn broer staan nog oude fruitbomen: oude hoogstam perenbomen en goudrenetten.

Henny Smorenburg

En met de Stichting Vrienden van het Máximapark?
‘In 1997 won landschapsarchitect Adriaan Geuze de prijsvraag wie het Centrale Park mocht ontwerpen. Zo heette het toen nog. In 2003 stond er in het informatiecentrum van de gemeente een model klaar. In die tijd stond alle tuinbouw kassen hier nog, maar de gemeente was al wel aan het onteigenen. Het plan was heel mooi gevisualiseerd en er was veel interesse voor. Toevallig stond ik naast Johan de Boer, die ik toen nog niet kende, ook een Vleutenaar en we raakten in discussie. Adriaan Geuze was geïnteresseerd en vroeg of we mee wilden denken. Door onze bemoeienis is onder meer het meertje het “Gat van Serton” gebleven, en is de loop van de Vikingrijn zoals die nu is. Door ons is de Stichting Bouwloods betrokken bij de bouw van de Japanse bruggen in het park. We hebben ons bemoeid met het gebied rond de Alendorperweg, want de tuinders wisten precies hoe per perceel de grondgesteldheid was. Sommige grond was heel rijk, maar andere grond was erg verarmd, zoals hier achter de Werkschuur, waar de bonsai-kwekerij van de firma Lodder stond. Bonsaiboompjes groeien in bakken en niet in de volle grond, dus aan die grond was jaren niets gedaan. Bomen die op dat terrein staan groeien doen het nog steeds niet goed. Wij hebben in 2004 de Stichting Vrienden van het Leidsche Rijn Park en vanaf 2013 Máximapark opgericht. Johan werd voorzitter en ik penningmeester.’

 

De werkschuur.

De Werkschuur is er geloof ik niet zonder slag of stoot gekomen? En heet nog steeds ‘tijdelijk’.
‘Dat is een heel verhaal. De verantwoordelijkheden van de Stichting werden steeds groter. Op een gegeven moment was het park bijna klaar en wordt het beheer steeds belangrijker. In principe is de gemeente daar verantwoordelijk voor, maar het was wel duidelijk dat de gemeente budget heeft voor een zesje als kwaliteitsniveau en wij wilde daar een acht van maken. Er is geen geld om het park tot in de puntjes te beheren. Toen hebben wij mensen gezocht die elke week wel een dag willen werken, die vogelhuisje bouwen, bomen en struiken snoeien. Het werd steeds meer werk. Zoveel, dat het duidelijk werd dat we een onderkomen nodig hadden. Het eerste onderkomen kregen we in 2014: het tuindershuisje aan de Utrechtseweg 4, bij de parkeerplaats. Daar zat ook de Bosbaas (de gemeentelijk voorman) in, maar die is op een gegeven moment terugverhuisd naar de locatie van Stadsbedrijven bij de Stits. Het huisje werd antikraak verhuurd en wij moesten eruit. Toen huurde wij met financiële hulp van de gemeente en het Ondernemersfonds voor drie jaar een schuur op Alendorperweg 10. Dat was een práchtige locatie, op een strategische plek. Ideaal voor een werkschuur annex bezoekerscentrum, ware het niet dat de gemeente het niet met ons wilde kopen. Die wil geen eigenaar zijn van onroerend goed. De huur liep af. Wat nu? Er kwam een werkgroep van de gemeente en de Vrienden, die zich zou verdiepen in een goede locatie voor een definitieve werkschuur. Er werden 8 locaties gevonden en benoemd met alle plussen en minnen. En uitgerekend hier, waar nu deze nieuwe ‘tijdelijke’ werkschuur staat, was de beste locatie. We praten toen over september 2019.

Maar toen zei de gemeente: Wacht, het Harmonie Orkest Vleuten heeft een concertzaal met oefenruimten nodig. Is dat niet te combineren met een Bezoekerscentrum en een Werkschuur? En toen kwamen er allemaal onderzoeken en processen in gang die alles vertraagden met als eind van het liedje dat daar voorlopig géén “Harmonietempel” kwam, maar in principe nog steeds wel een Bezoekerscentrum met werkruimte voor de vrijwilligers, ook een erg ambitieus en kostbaar plan. Intussen hadden wij for the time being op Alendorperweg 2a bij de Intratuin een hokje gekregen, waar onze materialen mochten staan. Als Stichting Vrienden van het Máximapark haalden wij de helft van de financiering van het plan op voor het plan, we hebben met een architect een Definitief Ontwerp gemaakt, een begroting, en een projectleider gezocht. Maar er was een tekort onderaan de streep van 3 ton en de gemeente kon daar geen toezegging voor doen. Hierdoor liep de komst van een plek voor de vrijwilligers veel vertraging op. Uiteindelijk hebben wij van de Vrienden half 2021 een gesprek met wijkwethouder Maarten van Ooijen en Klaas Verschuure gehad. Dit heeft er uiteindelijk toe geleid dat de wethouders toezegde dat er zo snel mogelijk een onderkomen moest komen. Dan maar iets tijdelijks. Dat is de Werkschuur die nu aan de Uilenboslaan 3 staat en op 29 april geopend wordt.’

De werkschuur.

Komt er denk je ooit nog een Bezoekerscentrum?
‘Mijn tijd zal het wel duren. Ik ben hier tevreden mee. Er is bij de gemeente een intentie om in het Máximapark een Bezoekerscentrum neer te zetten, daar is in 2016-2017 een motie over aangenomen. Maar ik ga me daar niet meer voor inzetten. Dat moet mijn opvolger maar doen. Hoogstens vragen wij elk jaar hoe het met de plannen staat. De vergunning voor dit tijdelijke onderkomen geldt voor vijf jaar. Die kan met nog eens 5 jaar verlengd worden. Op zich is de werkschuur ideaal. Hij is voor opslag van materialen. Eigenlijk is-ie een beetje te klein, het is een beetje passen en meten, maar we hebben niet te klagen. Wij hebben 25 à 30 vrijwilligers. Er is een kantine, er kan vergaderd worden door het parkberaad, de koppels en de werkgroepen. Het is een uitvalsbasis voor activiteiten. Voor bij het pad komt een vitrine waar we de activiteiten aankondigen. 29 april is de officiële opening om 16.00 uur. Iedereen is van harte welkom. We houden Open huis, bezoekers mogen rondlopen, en er is een tent met een hapje en een drankje.

Tekst Lucie Th. Vermij

Werkschuur Máximapark, Uilenboslaan 3 (op de hoek bij de ingang aan de Utrechtseweg). 
Opening vrijdag 29 april 16:00

De werkschuur.