Gat van Serton

Het ‘Gat van Serton’ is een vrij onopvallende vijver in het hart van het Máximapark, grenzend aan de Vikingrijn, de Parkpergola en de Lelievijver. Bij de aanleg van het Máximapark heeft buurtbewoner en parkvrijwilliger van het eerste uur Henk Veldhuizen gestreden voor het behoud ervan. Het ‘gat’ is een oude zandafgraving op het land van de familie Serton, waar in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw kinderen leerden zwemmen.

Journalist Inge van den Blink diepte het verhaal in 2004 op voor het Utrechts Nieuwsblad. Zij sprak met mevrouw J. Algra-Serton, geboren in 1921 aan de Alendorperweg. Haar vader Willem Serton (geboren in 1896) had indertijd een handelskwekerij op Alendorp. Het ‘gat’ lag op zijn terrein. Mevrouw Algra vertelde dat haar vader een Vlaamse tuinder in dienst had, Raymond Tournet, die tijdens de Eerste Wereldoorlog in een kamp had gezeten en daar als afleiding lezingen over bosbouw had gehouden. Daar was hij in contact gekomen met Benjamin Boers, een van de grondleggers van de plaatselijke tuinbouw in Vleuten, die hem overhaalde om naar Vleuten te komen. ‘Tournet was in België opgegroeid tussen de palmen en de geraniums. Van hem kwam het idee om in Vleuten asperges te gaan verbouwen’, aldus mevrouw Algra-Serton. Daar was zand voor nodig. Daarom werd vanaf 1920 zand getrokken op het land van mijn vader. En die put werd om de twee jaar uitgebaggerd. Zo ontstond die plas. Wij gingen daar als kinderen vaak zwemmen. Dat was ‘s zomers vaste prik.’

Toen de Vleutense pastoor Ohl hoorde dat jongens en meisjes tegelijkertijd zwommen in de vrije natuur, stak hij daar een stokje voor. Er kwamen gescheiden zwemuurtjes. Mevrouw Algra: ‘De dochter van Gresnigt organiseerde dat. Er is bij die plas later ook een kleedhokje gebouwd en een steiger met een trapje. Bij de steiger werd het gat uitgediept, zodat we daar konden duiken. Het kroos hielden we weg met een paal.’ Het zwemmen in het ‘gat’ heeft geduurd tot ongeveer 1940.

Op een oude kaart van Vleuten en omgeving is het Gat van Serton goed te zien.

In december 2013 werd er een game voor jongeren georganiseerd: ‘Het mysterie van Serton’. Dat was een bijzondere live action game, die jongeren in Leidsche Rijn wekenlang in de ban hield. De game werd gemaakt in opdracht van Cultuur19 door studenten van Interactive Performance Design van de HKU. Het verhaal van de game ging over een mysterieus meisje, Johanna, dat zou zijn verdronken in de Gat van Serton. Zij had vreemde tekens in mos achtergelaten op de gevels van de scholen. De spelers moesten door goed speurwerk en intensieve samenwerking Johanna´s eigendommen vinden op diverse locaties in Leidsche Rijn, zoals de Metaalkathedraal, de Historische Vereniging Vleuten-De Meern en Emmaus Parkwijk. Ook moesten zij het ware verhaal achter haar dood achterhalen. Voor het project werd samengewerkt met Amadeus Lyceum, Leidsche Rijn College, Historische Vereniging Vleuten-De Meern, Metaalkathedraal, Emmaus Parkwijk en Weekkrant De Brug.

Tekst: Lucie Th. Vermij

bronnen:
– Inge van den Blink: ‘Gat van Serton’
  zie ook het artikel op: leidscherijninbeeld.nl
– Ronald Correljé: ‘Gat van Serton’
  zie ook het artikel op: leidscherijninbeeld.nl
– Jongeren Leidsche Rijn lossen mysterie van Serton op
  zie ook het artikel op: www.regioleidscherijn.nl