De Maximus Brouwerij

EWALD  VISSER: EEN HUISKAMER VOOR EEN JONGE WIJK

Tien jaar bestaat Maximus Brouwerij alweer: de brouwerij en het proeflokaal in het zuidoosten van het Máximapark. Een interview met oprichter en eigenaar Ewald Visser over de bieren, de hop, de activiteiten, de fietsclub en de band met het Máximapark.

Ewald Visser is opgegroeid op Kanaleneiland en heeft daarna altijd in de Utrechtse binnenstad gewoond en gewerkt. Het idee om een bierbrouwerij in Leidsche Rijn te starten kwam van de toenmalige directrice van Stichting Bouwloods. Leidsche Rijn bestond toen zo’n vijf jaar. Ewald werkte al jaren in biercafés en zij vroeg of hij iemand kende die een brouwerij zou willen beginnen. Ewald: ‘Ik dacht meteen: dat wil ik zelf wel! Ik ben komen kijken en zag dat hier veel jonge gezinnen woonden. Pioniers. Ik dacht: voor deze jonge wijk kunnen wij wel een huiskamer maken. Met twee vrienden ging ik aan de slag. Startkapitaal kregen we van het VSB-fonds, Start Foundation en Stichting Doen. We hebben er eigen geld in gestoken en kregen toen ook de bank mee.’

Ze begonnen met een klein proeflokaal en een kleine brouwerij, maar nu – tien jaar later – zijn ze eigenlijk drie bedrijven: een proeflokaal, een leerwerkbedrijf, en sales naar buiten. Ewald: ‘We hebben twee koperen ketels, drie gisttanks en zeven lagertanks. Ze komen uit een oude Bierstube uit Gelsenkirchen in Duitsland. We schenken ongeveer 20 bieren op de tap. Meest gedronken is onze Pandora, een blondbier, de helft zijn specials, seizoensbieren. 50 procent van onze omzet halen we uit ons Proeflokaal, en 50 procent komt uit de horeca, supermarkten en slijterijen. We hebben zo’n 30 mensen in dienst. Langzaamaan groeien we uit ons jasje en daarom kijken we naar de optie om ook te gaan brouwen in Strijkviertel.’

De brouwerij zit in een bijzonder deel van het park. Behalve de bierbrouwerij en de bouwloods zit er ook een moskee, een kinderopvang, en sinds kort ook een appartementencomplex. ‘Het zijn allemaal organisaties die een maatschappelijk doel dienen. Het gebedshuis heeft ook naschoolse opvang met taallessen. De appartementen zijn voor mensen met een licht verstandelijke beperking, en nog niet helemaal zelfstandig kunnen wonen. Ze gaan hier gemiddeld twee jaar wonen. Het gaat goed samen.’

Maximus Bieren, waar staan ze voor? Volgens Ewald maakt Maximus ‘doordrinkbaar’ bier dat niet gaat vervelen. ‘Wij proeven als team met elkaar veel bieren en praten daar over. De brouwers brouwen van die ideeën fantastische bieren. Bierbrouwen kun je wel vergelijken met muziek maken. Elke band maakt met de vaste ingrediënten zang, bas, drum en gitaar een eigen ‘sound’. Zo maken bierbrouwers eigen smaken met de ingrediënten hop, gist, mout, en water. Het is zoeken naar een balans in bitter, zoet en alcohol. Het recept is daarbij één ding, maar het is ook veel schoonmaken en protocollen volgen. Je moet constante kwaliteit leveren.’

Maximus is een leerwerkbedrijf. Ewald: ‘Vanaf het begin zijn we een plek geweest voor mensen zonder betaalde baan of zonder uitzicht op een betaalde baan. Dat doen we zonder subsidie. Zelf heb ik op de Kees Boekeschool in Bilthoven gezeten, waar ik heb ik meegekregen dat je als bedrijf verantwoordelijkheid neemt voor mensen: ook kwetsbare mensen moeten een plaats krijgen in de maatschappij. Iedereen in het leerwerkbedrijf begint hier met drie maanden ketels schoonmaken. Dat is heel belangrijk in een bierbrouwerij. Als je het dan nog leuk vindt kijken we waar je het meest tot je recht komt: horeca, of administratie, of een opleiding. Binnen een jaar is het de bedoeling dat je doorstroomt.’